Szlaki skojarzeniowe

Szlaki skojarzeniowe. Większość ośrodków nerwowych jest między sobą powiązana szlakami skojarzeniowymi, z których jedne są szlakami krótkimi, a inne długimi. Jedne mają budowę szlaków tautomerycznych, inne zaś szlaków heteromerycznych. W ogólności da się powiedzieć, że im dany układ nerwowy ośrodkowy jest obficiej zaopatrzony w szlaki skojarzeniowe, tym sprawność czynnościowa tego układu jest większa i wielostronni ej sza. Jest rzeczą zrozumiałą samą przez się, że szlakami najpierwotniejszymi są szlaki łączące ośrodki ruchowe z ośrodkami czuciowymi, a więc np. szlaki, które w sposób bezpośredni lub pośredni przekazują podniety ze zwojów rdzeniowych do ośrodków ruchowych słupów brzusznych rdzenia. O szlakach skojarzeniowych rdzenia była już mowa przy rozpatrywaniu neuronów skojarzeniowych tego odcinka układu nerwowego ośrodkowego. Spośród dużej ilości innych szlaków uwzględnimy tylko b. ograniczoną ilość, tytułem przykładów. [podobne: badania w kierunku cukrzycy, terapia orthokine, nerw okoruchowy ]