Szlak rdzeniowo-wzgórzowy

– Szlak rdzeniowo-wzgórzowy (tr. spino=thalamicue). Jak widzieliśmy, szlak zwojowy dopiero na drodze swej ku wzgórzu ulega skrzyżowaniu na poziomie rdzeniomózgowia, na skutek czego wstęga przyśrodkowa (lemniscus med. ) jest szlakiem wybitnie heteromerycznym. Szlak rdzeniowo-wzgórzowy zdradza wiele podobieństw do szlaku zwojowego, jest jednak już od samego swego zapoczątkowania szlakiem heteromerycznym. Rozpoczyna się on w neuronach, rozproszonych u podstawy słupa grzbietowego rdzenia, po czym natychmiast podąża ku przeciwległej stronie, jako szlak heteromeryczny, wchodząc w skład powrózka bocznego . Rozumie się samo przez się, że neurony macierzyste omawianego szlaku znajdują 31 pod Wpływem włókien korzonka grzbietowego albo, co na jedno wychodzi, w sferze wpływów zwoju rdzeniowego. W powrózku bocznym szlak rdzeniowo-wzgórzowy zawraca ku przodowi, w kierunku dogłowowym, mija rdzeniomózgowie i wreszcie dołącza się do wstęgi przyśrodkowej (lemniscus med. ), kończąc się w jądrach wzgórza. Szlak rdzeniowo-wzgórzowy przewodzi czucia dotykowe, cielne i bólowe. Przedłużeniem czynnościowym tego szlaku jest szlak wzgórzowo-korowy. [podobne: przeglądarka skierowań na leczenie sanatoryjne, wąsonogi, wstęga przyśrodkowa ]