Namiot bloniasty wciska sie w szczeline poprzeczna mózgowia

Namiot błoniasty wciska się w szczelinę poprzeczną mózgowia (fissura transrersa), przez co oddziela móżdżek od półkul mózgowych, a przymocowuje się po bokach na grzebieniu skalistym (crista petrosa) k. skroniowej. U Canidae namiot błoniasty podlega skostnieniu, powodując powstanie namiotu kostnego (tentorium osseum). Wzdłuż przyczepu sierpu mózgowego do ściany wewn. czaszki istnieje podłużna zatoka żylna – zatoka strzałkowa (sinus sagittalis). Analogiczna zatoka widnieje i w obrębie przyczepu kostnego namiotu móżdżkowego, stanowiąc zatokę poprzeczną (sinus transrersus), Obydwie zatoki są najważniejszymi naczyniami, zbierającymi krew żylną z mózgowia. W obrębie przewodu kręgosłupowego opona twarda jest oddzielona od ścian kostnych – jamą nadoponową (carum. epidurale), wypełnioną tkanką tłuszczową i licznymi naczyniami żylnymi. Wszędzie oponę twardą od pajęczynówki oddziela jama podoponowa(carum. subdurale), pajęczynówka (arachnoidea) jest cienką, blaszkowatą błoną, pozbawioną naczyń, położoną pod oponą twardą, od której jest oddzielona za pośrednictwem wspomnianej powyżej – jamy podoponowej (cavum. subdurale). Taż sama pajęczynówka jest również oddzielona od opony miękkiej – przestrzenią Podpajęczynówkową(spatium subarachnoideaie). [więcej w: stetoskop allegro, neuryty, zespół hutchinsona gilforda ]