Hamowanie plazmy Kallikrein do dziedzicznej profilaktyki obrzęku naczynioruchowego ad 7

Ponadto lanadelumab hamował wzrost mediowany czynnikiem XII w procentach ciętego kininogenu o dużej masie cząsteczkowej w sposób zależny od dawki (Figura 1C i 1D). Aktywność farmakodynamiczną lanadelumabu oceniano również za pomocą testu fluorogennego, który wykazał zależne od dawki hamowanie kalikreiny w próbkach otrzymanych od pacjentów w grupach dawek 100 mg, 300 mg i 400 mg (ryc. S1 w Dodatek dodatkowy). Minimalne poziomy zahamowania obserwowano w grupie otrzymującej dawkę 30 mg oraz w grupie placebo. Po drugim podaniu lanadelumabu w grupach dawek 100 mg, 300 mg i 400 mg obserwowano szczytowe wartości hamowania odpowiednio około 30%, 60% i 70%. Inhibicja była zależna od czasu i ściśle dostosowana do stężenia lanadelumabu w osoczu, co sugeruje, że działanie lanadelumabu koreluje z jego biologiczną aktywnością.
Skuteczność
Tabela 3. Tabela 3. Ataki obrzęku naczynioruchowego w grupie Lanadelumab w dawce 300 mg i 400 mg oraz grupie placebo. Ocenialiśmy skuteczność lanadelumabu, oceniając częstość występowania ataków obrzęku naczynioruchowego u pacjentów z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym z niedoborem inhibitora C1, którzy byli przypisany do grup 300 mg, 400 mg i placebo i którzy otrzymali dwie dawki środka próbnego (Tabela S1 w dodatkowym dodatku). Wszyscy pacjenci (otrzymujący lanadelumab lub placebo) włączeni do tej analizy mieli historyczny wyjściowy współczynnik ataku 2 lub więcej ataków w ciągu 3 miesięcy przed rejestracją. Wskaźnik wyjściowy ataków obrzęku naczynioruchowego na tydzień wynosił 0,33 w grupie 300 mg, 0,55 w grupie 400 mg i 0,39 w grupie placebo (tabela 3). Po usunięciu 2 pacjentów w grupie 400 mg w celu zmodyfikowanej analizy zamiaru leczenia, częstość ataków nie zmieniła się znacząco (0,52 ataki na tydzień).
Między dniem 8 a dniem 50 wszyscy pacjenci w grupie 300 mg byli bez ataku, w porównaniu z 3 z 11 pacjentów (27%) w grupie placebo, co odpowiadało wskaźnikowi ataków na tydzień 0 w porównaniu z 0,37 (P <0,001). Dziewięciu z 11 pacjentów (82%) w grupie 400 mg było bez ataków, co stanowi odsetek ataków w tygodniu (0,05), który był znacznie niższy niż odsetek w przypadku placebo (P = 0,005). Pacjenci w grupach 300 mg, 400 mg oraz w skojarzonych grupach 300 mg i 400 mg mieli odpowiednio 100%, 88% i 91% mniej ataków, niż pacjenci z grupy placebo. W analizie zamiaru post-to-treat (z wyłączeniem 2 pacjentów w grupie 400 mg), grupa 400 mg miała o 95% mniej ataków niż grupa placebo (P = 0,002), a połączone 300 mg i Grupy 400 mg miały o 97% mniej ataków niż grupa placebo (P <0,001).
Tabela S2 w dodatkowym dodatku pokazuje charakterystykę ataków obrzęku naczynioruchowego (lokalizacja, nasilenie i leczenie na żądanie), które wystąpiły w okresie od dnia 8 do dnia 50 u pacjentów z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym z niedoborem inhibitora C1, którzy byli objęci wcześniejszym leczeniem podstawowa analiza skuteczności. Dane te sugerują spójną odpowiedź na leczenie, niezależnie od nasilenia wyjściowego. Umiarkowane i ciężkie ataki, które wystąpiły u pacjenta, który otrzymał tylko jedną dawkę lanadelumabu (i dlatego nie był uwzględniony w zmodyfikowanej analizie skuteczności zamiaru leczenia), są zawarte w tej tabeli.
Rysunek 2
[hasła pokrewne: odchudzanie brzucha tabletki, cystatyna, sztuka dorastania cda ]