CZYNNOSCIOWY ANTAGONIZM NERWÓW UKLADU WEGETATYWNEGO

CZYNNOŚCIOWY ANTAGONIZM NERWÓW UKŁADU WEGETATYWNEGO Pomiędzy nerwami współczulnymi i przywspółczulnymi istnieje pewien czynnościowy antagonizm, to znaczy, że czynność jednego nerwu daje skutki odwrotne niż czynność drugiego. Nerwy współczulne pobudzają czynność niektórych narządów, nerwy zaś przywspółczulne hamują tę czynność. Może być również zjawisko odwrotne, to . znaczy, że nerwy, przywspółczulne pobudzają, nerwy zaś współczulne hamują czynność narządów. To antagonistyczne unerwienie narządów i tkanek jest jedną z najważniejszych właściwości podwójnego ich unerwienia z układu wegetatywnego. W niektórych narządach, jak np. w źrenicy, sercu, oskrzelach, w żołądku i jelitach czynnościowy antagonizm współczulno-przywspółczulny jest antagonizmem prostym, gdyż tę czynność, którą jedne nerwy pobudzają, drugie hamują. Nie należy jednak zawsze pojmować tego antagonizmu w sposób zbyt prosty. Jeżeli np. światło pada na oko, to źrenica zwęża się w następstwie pobudzenia przywspółczulnego. [więcej w: cystatyna, sanatorium druskienniki, neuryty ]