Aspiryna w zapobieganiu nawrotom żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej AD 7

Zastosowano zalecaną dawkę kwasu acetylosalicylowego do wtórnego zapobiegania incydentom sercowo-naczyniowym lub mózgowo-naczyniowym. W badaniach klinicznych z randomizacją małych dawek kwasu acetylosalicylowego w różnych sytuacjach klinicznych częstość występowania dużych krwawień wewnątrzczaszkowych lub zewnątrzczaszkowych była mniejsza niż 1% rocznie.24 Częstość występowania poważnych krwawień po warfarynie w długotrwałym leczeniu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej szacuje się na około 2% 25 w konwencjonalnym schemacie dawkowania (INR, od 2,0 do 3,0). W dwóch badaniach schematu warfaryny o niskiej intensywności w leczeniu przedłużonego żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej odsetek dużych krwawień wynosił 0,9% na pacjenta-rok26 i 1,1% na pacjenta-rok27. Należy zauważyć, że ryzyko poważnego krwawienia z użyciem aspiryny terapia może być większa w rzeczywistych populacjach. Ponieważ pacjenci zostali wykluczeni z naszego badania, jeśli mieli raka, klinicznie istotną trombofilię lub krwawienie podczas okresu leczenia przeciwzakrzepowego, wyniki nie mają zastosowania do tych grup. Jednak szacujemy, że znaczna część (prawdopodobnie większość) pacjentów z początkowym epizodem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej kwalifikowałaby się do leczenia z użyciem kwasu acetylosalicylowego jako prewencji wtórnej.
Doustny inhibitor trombiny dabigatran 28-29 i doustny inhibitor riwaroksabanu30 czynnika Xa zostały niedawno ocenione pod kątem przedłużonego leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. W porównaniu z placebo czynniki te zmniejszyły ryzyko nawrotu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej o ponad 80%. Zaletą tych środków w stosunku do antagonistów witaminy K jest to, że nie wymagają monitorowania laboratoryjnego i dostosowania dawki. Zgodnie z oczekiwaniami zmniejszenie ryzyka nawrotu jest mniejsze w przypadku stosowania aspiryny niż w przypadku nowych doustnych środków. Wszystkie dostępne strategie przeciwzakrzepowe w przypadku przedłużonego leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej porównano z placebo. Miejsce aspiryny wśród tych strategii pozostaje do zdefiniowania w przyszłych badaniach. Aspiryna ma jednak niskie koszty, a jej skutki uboczne są dobrze znane, ponieważ jej bezpieczeństwo zostało oszacowane na przestrzeni lat u milionów pacjentów.
W przypadku przedłużonego leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oceniano niską intensywność warfaryny i stwierdzono, że wiąże się ona z 64% zmniejszeniem ryzyka w porównaniu z placebo.26 Jednak ten schemat leczenia warfarynami nadal wymaga monitorowania laboratoryjnego i dostosowania dawki.
Nasze badanie ma kilka ograniczeń. Podobnie jak w większości badań inicjowanych przez badaczy, rekrutacja pacjentów była wolniejsza niż planowano. Rzeczywiście, ukończenie tego badania zajęło około 6 lat. Ponadto nie wykazano wpływu aspiryny na częstość występowania choroby niedokrwiennej serca lub choroby naczyniowo-mózgowej, z których oba są często zgłaszane wśród pacjentów z niesprowokowaną żylną chorobą zakrzepowo-zatorową.31,32 Ponadto nie uwzględniono pacjentów z objawową miażdżycą tętnic. w naszym badaniu Dlatego nasze wyniki mogą nie dotyczyć pacjentów wymagających aspiryny w zapobieganiu incydentom tętniczym.33
Nasze badanie ma również kilka mocnych stron. Było to randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo, z niezależnym orzekaniem o wynikach. Leczenie trwało około 2 lat – znacznie dłużej niż w ostatnich badaniach przedłużonego leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.28-30 Wszyscy pacjenci, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego leku po randomizacji, zostali włączeni do podstawowej analizy skuteczności. Wyniki analizy leczenia były zgodne z wynikami pierwotnej analizy.
Wnioskujemy, że aspiryna, podawana po leczeniu przeciwzakrzepowym u pacjentów z niesprowokowaną żylną chorobą zakrzepowo-zatorową, jest skuteczna w zapobieganiu nawrotom bez wyraźnego zwiększenia ryzyka poważnego krwawienia.
[więcej w: terapia orthokine, nerw bloczkowy, przeglądarka nfz ]