zbiorniki podpajeczynówkowe

Ze względu na to, że pajęczynówka nie wchodzi w głąb bruzd mózgowych, lecz przerzuca się z zawoju na zawój na kształt mostu, tworzą się w tych punktach obszerniejsze – jamy podpajęczynówkowe (caritates eubarachnoideaies), które w pewnych miejscach czaszki rozszerzają się, tworząc rozległe – zbiorniki podpajęczynówkowe (cisternae subarachnoideales), Bez względu na wielkość przestrzeni podpajęczynówkowych, są one wszystkie wypełnione -płynem mózgowo-rdzeniowym (liquor cerebrospinalis), komunikującym się za pośrednictwem otworów, znajdujących się w sklepieniu IV komory, z takimże płynem, wypełniającym komory mózgowe. Wzdłuż przyczepu sierp u mózgowego do pow. wewn. czaszki pajęczynówka tworzy często tzw. – ziarnistości pajęczynówkowe (granulationes arachnoideales Pacchionii), wciskające się w głąb zatoki strzałkowej. Opona miękka(pia mater) jest nader cienką błoną, obficie unaczynioną i przylegającą bezpośrednio do tkanki nerwowej mózgowia i rdzenia. W punktach opisanych powyżej opona miękka wraz z błonami nabłonkowymi tworzy – sploty naczyniówkowe(plexus chorioidei) komór mózgowych, wytwarzające płyn mózgowordzeniowy. Zarówno opona twarda, jak i opona miękka są obficie unerwione włóknami naczyniowo-ruchowymi i włóknami czuciowymi (bóle głowy). [hasła pokrewne: łapacz snów allegro, przeglądarka skierowań na leczenie sanatoryjne, przeglądarka skierowań na leczenie sanatoryjne nfz ]