cystatyna

CZYNNOSCIOWY ANTAGONIZM NERWÓW UKLADU WEGETATYWNEGO

CZYNNOŚCIOWY ANTAGONIZM NERWÓW UKŁADU WEGETATYWNEGO Pomiędzy nerwami współczulnymi i przywspółczulnymi istnieje pewien czynnościowy antagonizm, to znaczy, że czynność jednego nerwu daje skutki odwrotne niż czynność drugiego. Nerwy współczulne pobudzają czynność niektórych narządów, nerwy zaś przywspółczulne hamują tę czynność. Może być również zjawisko odwrotne, to . znaczy, że nerwy, przywspółczulne pobudzają, nerwy zaś współczulne hamują czynność … [Read more…]

Podniety czucia glebokiego

Doświadczenia oraz spostrzeżenia kliniczne wykazały, że szlak zwojowy przeprowadza przede wszystkim podniety czucia głębokiego, tj. podniety odchodzące od mięśni somatycznych i od stawów. Z powyższego wynika, że uszkodzenie powrózka grzbietowego pociąga za sobą zawsze poważne zaburzenia w mechanice utrzymania równowagi. Podniety czucia głębokiego, które dopłynęły szlakiem zwojowym do jąder Golla i Burdacha, zostają przekazane dalej … [Read more…]

neuron zwoju rdzeniowego

Szlakiem, za pośrednictwem którego móżdżek może zareagować na podniety czucia głębokiego, jest oczywiście szlak czerwienno-rdzeniowy. Drugim przedłużeniem czynnościowym szlaku zwojowego jest – szlak dowzgórzowy. Rozpoczyna się on w jądrach Golla i Burdacha, po czym natychmiast przechodzi na drugą stronę (edeouseatio sensitira-I}, tworząc tzw. – wstęgę przyśrodkową (lemniscus medialis), którą napotkaliśmy na przekrojach mostu i konarów … [Read more…]

Nerw ten wchodzi do przewodu skrzydlowego

Nerw ten wchodzi do przewodu skrzydłowego (canalie pterygoideus Vidii) i tą drogą dociera do dołu skrzydłowo-podniebiennego, gdzie nawiązuje łączność ze zwojem klinowo-podniebiennym umieszczony na dnie IV komory. Cechuje go automatyzm i rytmiczność stanów podrażnienia. Jest to ów noeudvital, opisany jeszcze przez Flourensa (1842). Wiele argumentów przemawia za tym, że podłożem tego ośrodka jest tzw. Istota … [Read more…]

Badanie III fazy z placebo pod kontrolą BG-12 w zakresie nawrotów stwardnienia rozsianego AD 4

Postęp niepełnosprawności został zdefiniowany jako co najmniej 1-punktowy wzrost EDSS u pacjentów z wyjściowym wynikiem 1,0 lub wyższym lub co najmniej 1,5-punktowym wzrostem u pacjentów z wyjściowym wynikiem 0, przy czym zwiększony wynik utrzymywał się przez co najmniej 12 tygodni. Analiza statystyczna Wszystkie analizy skuteczności wykonano na danych pochodzących z populacji, która miała zamiar leczyć, … [Read more…]

Hamowanie plazmy Kallikrein do dziedzicznej profilaktyki obrzęku naczynioruchowego ad 7

Ponadto lanadelumab hamował wzrost mediowany czynnikiem XII w procentach ciętego kininogenu o dużej masie cząsteczkowej w sposób zależny od dawki (Figura 1C i 1D). Aktywność farmakodynamiczną lanadelumabu oceniano również za pomocą testu fluorogennego, który wykazał zależne od dawki hamowanie kalikreiny w próbkach otrzymanych od pacjentów w grupach dawek 100 mg, 300 mg i 400 mg … [Read more…]

Aktywność selumetynibu w neurofibromach plexiform typu Neurofibromatosis typu 1 ad 5

Jednakże na podstawie badania selumetinibu w przypadku glejaków o niskim stopniu złośliwości, przeprowadzanych jednocześnie przez Konsorcjum Pediatrycznego Guza Mózgu, w którym ustalono maksymalną tolerowaną dawkę wynoszącą 25 mg na metr kwadratowy, 40 zmieniliśmy nasze badanie w celu oceny ten dodatkowy poziom dawki z intencją harmonizacji dawkowania u dzieci. W naszej próbie wysypka grudkowo-grudkowa stopnia 3 … [Read more…]

Aktywność selumetynibu w neurofibromach plexiform typu Neurofibromatosis typu 1 czesc 4

Stężenie selumetinibu i jego aktywnego metabolitu, N-desmetylo-selumetinibu, analizowano za pomocą Covance Bioanalytical Services38. Zmienne farmakokinetyczne obliczono za pomocą metod niekompartmentalnych.39 Kryteria odpowiedzi Częściową odpowiedź zdefiniowano jako zmniejszenie objętości guza od linii podstawowej o co najmniej 20% przez co najmniej 4 tygodnie. Postęp choroby określano jako wzrost objętości guza od linii podstawowej o co najmniej 20%. … [Read more…]

Aktywność selumetynibu w neurofibromach plexiform typu Neurofibromatosis typu 1 ad 8

Dotychczasowi pacjenci nie mieli progresji choroby, a 9 pacjentów z potwierdzonym wzrostem guza przed naborem nie ma progresji po medianie 26 cykli (zakres od 23 do 46). W niektórych przypadkach obserwowano powolny odrost guzów, w szczególności po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu podawania selumetinibu w wyniku działania toksycznego (Figura 2B i 2C oraz Figura 3A i … [Read more…]

Miejscowa dostawa paklitakselu w chorobie naczyń obwodowych

W odniesieniu do miejscowej taksany o krótkim czasie ekspozycji na redukcję restenozy w badaniu tętnic dystalnych (THUNDER), opisali ją Tepe i in. (Wydanie z 14 lutego), paklitaksel, podobnie jak brachyterapia wewnątrznaczyniowa, może opóźniać, a nie hamować restenozę. W związku z tym wydaje się, że obserwacja morfologiczna trwająca dłużej niż 6 miesięcy jest pożądana. Przydatność polegania … [Read more…]