Metylonaltrekson na zaparcia indukowane opioidami w zaawansowanej chorobie

Zaparcie jest niepokojącym efektem ubocznym leczenia opioidami. Jako czwartorzędowa amina metylonaltrekson, antagonista receptora .-opioidowego, ma ograniczoną zdolność do przekraczania bariery krew-mózg. Zbadaliśmy bezpieczeństwo i skuteczność podskórnego metylonaltreksonu w leczeniu zaparć wywołanych opioidami u pacjentów z zaawansowaną chorobą. Metody
Łącznie 133 pacjentów, którzy otrzymywali opioidy przez 2 lub więcej tygodni i którzy otrzymywali stabilne dawki opioidów i środków przeczyszczających przez 3 lub więcej dni bez ulgi wywołanej zaparciem opioidów, zostali losowo przypisani do podskórnego metylonaltreksonu (w dawce 0,15 mg za kilogram masy ciała) lub placebo co drugi dzień przez 2 tygodnie. Wynikami leczenia były: wypróżnienie (defekacja) w ciągu 4 godzin po pierwszej dawce badanego leku i wypróżnienie w ciągu 4 godzin po dwóch lub więcej z pierwszych czterech dawek. Pacjenci, którzy ukończyli tę fazę, mogli wziąć udział w trwającej 3 miesiące otwartej próbie przedłużenia.
Wyniki
W grupie metylonaltreksonu 48% pacjentów miało rozwolnienie w ciągu 4 godzin po pierwszej badanej dawce, w porównaniu z 15% w grupie placebo, a 52% miało rozwolnienie bez użycia ratunkowego środka przeczyszczającego w ciągu 4 godzin po dwóch lub więcej pierwsze cztery dawki, w porównaniu z 8% w grupie placebo (P <0,001 dla obu porównań). Wskaźnik odpowiedzi pozostawał niezmienny przez cały okres przedłużenia. Mediana czasu do wypróżnienia była znacznie krótsza w grupie metylonaltreksonu niż w grupie placebo. Nie zaobserwowano dowodów na odstawienie za pośrednictwem receptorów opioidowych ośrodkowego układu nerwowego lub zmian w wynikach bólu. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi były bóle brzucha i wzdęcia.
Wnioski
Podskórny metylonaltrekson szybko wywoływał rozwolnienie u pacjentów z zaawansowaną chorobą i zaparciem wywołanym opioidami. Wydaje się, że leczenie nie wpływa na analgezję centralną lub przyspiesza odstawienie opioidów. (Numer ClinicalTrials.gov, NCT00402038.)
Wprowadzenie
Lekarze często stosują opioidy w leczeniu bólu o nasileniu umiarkowanym do silnego; jednakże opioidy często wywołują lub pogłębiają zaparcia. Empirycznie, leczenie przeczyszczające może być uciążliwe i nieskuteczne i skutkować nieprzewidywalnymi reakcjami czasowymi. Ponadto ciężkie zaparcia wywołane opioidami mogą ograniczyć terapię opioidami, pogarszając analgezję. Te wady mogą znacznie pogorszyć jakość życia, szczególnie u pacjentów z zaawansowaną chorobą.
Zaparcia indukowane opioidami są w przeważającej mierze mediowane przez receptory opioidowe . żołądkowo-jelitowe.1,2 Selektywna blokada tych receptorów obwodowych może złagodzić zaparcia bez uszczerbku dla centralnie pośredniczonych efektów opioidowej analgezji lub wytrącania wycofania. N-metylacja nienaładowanego ogólnoustrojowego antagonisty opioidowego, naltreksonu, 3 powoduje naładowaną pochodną metylonaltreksonu, który ma ograniczoną zdolność do przekraczania bariery krew-mózg u ludzi ze względu na jej polarność i niską rozpuszczalność w lipidach.4
U zdrowych ochotników metylonaltrekson odwracał indukowane przez morfinę opóźnienie zarówno opróżniania żołądka, jak i czasu przejścia w jamie ustnej bez wpływu na analgezję.5-8 Małe, randomizowane, kontrolowane placebo badanie z udziałem długoterminowych użytkowników metadonu wykazało również, że wywołane metnalnaltreonem wypróżnianie ( defekacja) .9
Nasze randomizowane, kontrolowane placebo, badanie fazy 3 zostało zaprojektowane w celu określenia skuteczności i bezpieczeństwa podskórnego metylonaltreksonu, w porównaniu z placebo, w łagodzeniu zaparć wywołanych opioidami u pacjentów z zaawansowaną chorobą
[patrz też: stetoskop allegro, odchudzanie brzucha tabletki, nerw bloczkowy ]