Metylonaltrekson na zaparcia indukowane opioidami w zaawansowanej chorobie ad 5

Zatem analiza skuteczności obejmowała 133 pacjentów (71 w grupie placebo i 62 w grupie metylonaltreksonu) (Figura 1). Nie było dużych różnic między dwiema grupami badawczymi pod względem podstawowych cech demograficznych lub klinicznych oraz ocen stanu sprawności (Tabela 1). W punkcie wyjściowym mediana doustnej dawki równoważnej morfinie doustnej wynosiła 150 mg na dobę w grupie metylonaltreksonu i 100 mg na dobę w grupie placebo. W obu grupach średnia liczba użytych klas leków przeczyszczających wynosiła dwa. Skuteczność
Ryc. 2. Ryc. 2. Główne wyniki, odpowiedź po 13 dniach i czas odpowiedzi. Panel A pokazuje wyniki pierwotnych wyników skuteczności – wypróżnianie w ciągu 4 godzin po pierwszej dawce badanego leku i wypróżnianie w ciągu pierwszych 4 godzin po dwóch lub więcej z pierwszych czterech dawek – w grupie metylonaltreksonu i grupie placebo. P <0,001 dla obu porównań między grupą metylonaltreksonu i grupą placebo. Panel B pokazuje pozbawione akcji ratunkowej wypróżnienie w ciągu 4 godzin po każdej dawce w okresie 13 dni. P <0,005 dla wszystkich porównań. W dniach 9, 11 i 13 dozwolone były zmiany w dawkach na podstawie skuteczności i zdarzeń niepożądanych. Panel C pokazuje krzywe Kaplana-Meiera dla czasu do wypróżnienia w ciągu 4 godzin po pierwszej dawce badanego leku w dwóch grupach (P <0,001).
Odsetek pacjentów, u których w ciągu 4 godzin po podaniu pierwszej dawki badanego leku nie obserwowano braku uwalniania leku, wynosił 48% w grupie leczonej metylonaltreksonem, w porównaniu z 15% w grupie placebo; podobnie, istotnie więcej pacjentów w grupie metylonaltreksonu miało pozbawione akcji ratunkowej wypróżnienie w ciągu 4 godzin po dwóch lub więcej z pierwszych czterech dawek, w porównaniu z grupą placebo (P <0,001 dla obu porównań) (Figura 2A). Wyniki pozostały istotne dla zaobserwowanych odpowiedzi, a nie dla ostatniej obserwacji. Różnice między grupami badanymi pozostały istotne dla obu wyników po dostosowaniu dla cech wyjściowej dawki opioidu (P <0,001).
W grupie metylonaltreksonu 24 pacjentów (39%) miało wolne od ratunków wypróżnienie w ciągu 4 godzin po czterech lub więcej z siedmiu dawek w okresie 13 dni, w porównaniu z 4 pacjentami z grupy placebo (6%) (p <0,001). ); po dawkach od 2 do 7 37 do 47% grupy metylonaltreksonu wykazywało brak uwalniania leku bez ratowania, w porównaniu z 7 do 14% grupy placebo (ryc. 2B). Różnice między badanymi grupami były istotne dla każdej z siedmiu dawek (P <0,005 dla wszystkich porównań). W trakcie podwójnie ślepej próby 79% grupy metylonaltreksonu i 46% grupy otrzymującej placebo wykazywało efekt rozwolnienia w ciągu 4 godzin po podaniu jednej lub więcej dawek.
Szczepionka bez ratunku w ciągu 24 godzin po każdej z siedmiu dawek wystąpiła w 55 do 66% metylonaltreksonu i w 29 do 39% w grupie placebo. Różnice te były znaczące (P <0,05) dla dawek od do 4, ale nie osiągnęły istotności statystycznej dla dawek od 5 do 7. Ponadto odsetek pacjentów z trzema lub więcej bezobserkowymi lekami na tydzień był istotnie wyższy w grupie metylonaltreksonu. niż w grupie placebo (68% vs. 45%, P = 0,009). Spośród dawek związanych z bezszczotkowym przeczyszczeniem w ciągu 4 godzin, wodniste wypróżnienia wystąpiły po 28 z 176 dawkach metylonaltreksonu (16%) i po 8 z 48 dawek placebo (17%).
Analiza logistyczno-regresyjna modelu post hoc w grupie metylonaltreksonu wykazała, że bezobjawowe przeczyszczenie w ciągu 4 godzin po pierwszej dawce nie różniło się w zależności od wieku, stanu funkcjonalnego, rozpoznania raka (w porównaniu z nie-nowotworowym) lub linii podstawowej dawka opioidu (równoważnik doustnej morfiny) (tabela 2 w dodatku uzupełniającym).
Czas do wypróżnienia po pierwszej dawce był szybki (Figura 2C); wśród pacjentów z grupy metylonaltreksonu, którzy otrzymali odpowiedź w ciągu 4 godzin, połowa miała odpowiedź w ciągu 30 minut
[podobne: terapia orthokine, cystatyna, odchudzanie brzucha tabletki ]