dzwigacz powieki górnej

Po oderwaniu się od zwoju półksiężycowatego, podąża on w kierunku oczodołu, do którego dostaje się poprzez szczelinę oczodołową (fissura orbitalie). Już w oczodole n. oczny ulega podziałowi na trzy główne gałęzie, których zachowanie przedstawia się następująco. 1. – N. łzowy(n. lacrimalis) ciągnie się ku przodowi po powierzchni górnej dźwigacza powieki górnej i kończy się w skórze kąta bocznego szpary powiekowej oraz w skórze powieki górnej. Po drodze ulega ważnemu zespoleniu z-n. jarzmowym, dostarczającym mu włókien wydzielniczych dla gruczołu łzowego 2. – N: czołowy(n. frontalis) opuszcza oczodół poprzez otwór nadoczodołowy, aby unerwić skórę okolicy czołowej głowy. Głównymi jego odgałęzieniami są: gałąź czołowa(r. frontalie) . i gałąź nadoczodołowa(r. supraorbitalis), Nerwoból n. czołowego imituje u człowieka ból głowy . 3. – N. n osoworzęskowy(n. nasociliaris) kończy się trzema gałązkami, którymi są: a) – N. Podbloczkowy (n. infratrochlearis), udający się do skóry i do spojówki kąta przyśrodkowego szpary powiekowej; b) – N. sitowy(n. ethmoidalis), który opuszcza oczodól poprzez otwór sitowy i w ten sposób dostaje się do jamy czaszkowej. [przypisy: sanatorium druskienniki, nerw okoruchowy, prawo i medycyna czasopismo ]